به گزارش قدس آنلاین؛ این ماهواره در جولای ۱۹۹۲ میلادی به فضا پرتاب شد و برای بررسی مگنتوسفر زمین طراحی شده بود.
در این منطقه از اتمسفر زمین، ذرات تحت تاثیر میدان مغناطیسی زمین قرار می‌گیرند. انسان برای حفظ سلامت باید خود را در برابر اشعه‌های فضایی محافظت کند. از آنجا که این اشعه‌ها در درجه اول به شکل بادهای خورشیدی از سمت این ستاره حرکت می‌کنند، مگنتو سفر یک حباب گرد نیست، بلکه در قسمتی از زمین که شب است، شکلی شبیه دمی بلند دارد که به دلیل انتشار ذرات خورشید به وجود آمده است.
Geotail مداری بیضی شکل دارد که به مطالعه این دم و آموختن نکاتی درباره ساختار و دینامیک آن کمک می‌کند. ماهواره مذکور از ابزارهای مختلف برای رصد میدان‌های مغناطیسی و الکتریکی زمین و همچنین مشاهده ذرات پلاسما و پر انرژی استفاده کرد.
این ماهواره در اصل طوری طراحی شده بود تا فقط ۴ سال فعالیت کند، اما به مدت ۳۰ سال فعال ماند و انبوهی از داده‌ها را برای محققان فراهم کرد.
اهمیت ماموریت مذکور نیز به دلیل همکاری ناسا و سازمان فضایی ژاپن است.
بنا بر اعلام وبگاه دیجیتال ترندز، محقق نخست پروژه مذکور در بیانیه‌ای اعلام کرد؛ Geotail یک ماهواره بسیار پرثمر و نخستین ماموریت مشترک ناسا- سازمان فضایی ژاپن بود. این ماموریت نقش مهمی در درک واکنش بادهای خورشیدی با میدان مغناطیسی زمین و تولید تندبادهای مغناطیسی داشته است.